قرار براین بوده است تا کسی به دنیای دیگر برود و از آنجا آگاهی پیدا کند تا انسان که در این جهان زندگی می کنند بدانند که این مراسم مذهبی و ستایش و نماز که به جا آوردند به یزدان می رسد یا به دیوان و یا اینکه به یاری روان ما می رسد یا نه.. كتاب ارداويرامنامه يا بهشت و دوزخ در آئين مزديسني از نوشته هاي دوره ساساني است كه در چند قرن اخير محققين و دانشمندان اروپايي بدان توجه نموده و مطالعاتي روي آن انجام داده اند . سير و سفر در جهان ديگر و آگاهي از پاداشي كه به نيكوكاران و بادافراهي كه به بدكاران داده مي شود از دوره هاي كهن ، انديشه بشر را به خود جلب نموده و در آثار اغلب مذاهب به گونه هاي مختلف مطالبي آمده ، اما هيچيك از آن گفته ها همچون سير و سفر ارداويراف مقدس نبوده تا آنجا كه قريب هزار سال بعد از او دانته شاعر و نويسنده مشهور ايتاليايي همين داستان را در كتابي به نام «كمدي الهي » بيان داشته است . ارداويرف مرد پاك و پرهيزگاري است كه پيشوايان و موبدان دين زرتشتي او را برگزيدند كه سيري در جهان ديگر كند و از روان در گذشتگان آگاهي بدست آمد و در دسترس همكيشان خود بگذارد، اين سير معنوي در پيشگاه پيشوايان دين ، بر در آتشكده فرن بغ (يكي از آتشكده هاي مهم ايران باستان ) آغاز گرديد. ويراف كه به گفته موبدان در تمام عمر خود گناهي نكرده و به حكم قرعه (نيزه انداختن) براي اين سير انتخاب شده بود ، پس از شستن سرو تن و پوشيدن جامه نو و خوردن خورش ، بر بستر پاك آرميد و روان گذشتگان يادكرد و اندرز(وصيت) هاي خويش را بيان نمود و سه جام منگ گشتاسبي از پشوايان دين گرفت و نوشيد و باژ (دعا) گفت و به خواب رفت و به مدت هفت شبانه روز به همراهي دو فرشته طبقات بهشت و دروزخ را بازديد كرد و پاداشي كه از هركار نيك به نيكوكاران ، و باد افرهي كه از هر گناه به گناهكاران داده مي شد مشاهده كرد و سپس به پيشگاه اورمزد پذيرفته شد و پيام او را براي هم كيشان خود شنيد و روز هفتم به اين جهان بازگشت و پس از خوردن خوراك دبيري دانا و فرزانه را خواند تا مشاهدات خود را بنگارد . مجموع اين نوشته ها به نام ارداويرمنامه خوانده شد. اين است خلاصه كتاب ارداويرامنامه كه در حدود يك فرگرد (فصل) بخط پهلوي (هام دبيره) يك از خطهاي دوره ساساني به نگارش در آمده است