در کتاب از دانش تا فرزانگی گفتارها و گفتگوهايي پيرامون فلسفه و ادبيات انديشيدن انتقادي درمورد انديشيدن ، آنگاه كه سخن از اميد و خوشبيني و سخن از نوميدي و بدبيني در ميان است ، ضروري است ، چرا كه خوشبيني و بدبيني همزاد هم هستند . بدبينان اغلب خوشبينان سرخورده و خوشبينان اكثراً بدبينان منع شدهاند . چيرگي تام خوشبيني بر انسان به همان اندازه فاجعهآميز و مضحك است كه غلبه بدبيني مطلق . انديشيدن ، راه به شناخت ميبرد ولي خود نيز حامل كار شناخت است . شناخت ، هم آورندة دانش است و هم گردآورندة دانش . شناخت با گردآوردن دانش به شناختي جديد ميرسد . با اين همه ، از دانش انباشته شده تا فرزانگي راهي است بس دراز . انسان براي گذر از اين راه صعبالعبور ، به فراموشي نياز دارد . هر رفتاري نيازمند فراموشي است . شايد اين تمثيل در « سه دگرديسي » را بيگمان شنيدهايد كه بر زبان زرتشت گذاشته شده است : « چگونه روان شتر ميشود و شتر شير و سرانجام شير كودك » شتر تمثيلي است از انساني كه بار بايدها و نبايدهاي نياكانش را بر دوش ميكشد ، شير انساني است كه به ارزشهايي كه تاكنون اعتبار داشتند نه ميگويد و كودك ، بيگناهي است و فراموشي . آغازي نو . يك بازي . چرخي است كه خود ميچرخد ، حركتي است آغازين و آري گفتني است مقدس . كتاب « از دانش تا فرزانگي » شامل مقالاتي در باب نقش و جايگاه روشنفكران ، پايان روشنفكري ، مفهوم روشنفكري ، سازگاري ناسازوار سنت و تجدد و . . . است