تنها رستاخیز

مراقبه ، گریختن ازجهان پیرامون خود نخواهد بود؛ كنشي مجزاكننده و خودگرايانه نيست ، بلكه بيشتر ، فهم جهان و شيوه هاي آنست . جهان جز خوراك ، سرپناه ، لذات همراه با رنج هاي بيشمارش ، نمي تواند چيز زيادي به ارمغان آورد . مراقبه ، گام نهادن به بيرون از اين جهانست ؛ فرد بايد كاملا بيرون از آن باشد . در اين صورت جهان معنايي دارد و زيبايي زمين و آسمان جاوداني خواهد بود .