کتاب ظرافت های رفتار و روابط انسانی اثر حسین عبداللهی
انسان همواره از قدیم ایام به اهميت دادن روابط انساني پي برده است. برقراري روابط آنقدر مهم و سرنوشت ساز است كه موفقيت هر انساني را بايد از روي نوع رابطه ي او با ديگران ارزيابي كرد. برقاري رابطه در مديريت و سازمان ز اهميت بيشتري برخوردار است . موفقيت يك مدير بستگي به كار او با ساير افراد دارد و كار افراد منوط به برقراري رابطه ي مناسب با آنهاست. مديريت يعني كار كردن با انسان هاميان انسان ها و براي انسان ها ست . در اين مفهوم هر مديري با همكاري اراد ديگر كار مي كند و بدون وجود آنها موفقيت او امكان پذير نيست. مدير بايد به عنوان عضو گروه مورد پذيرش ديگران باشد و او را متعلق به خود بدانند. بالاخره نتايج كار وفعاليت هاي مدير بايد به همكاران و همشهريان او به عنوان انسان برگردد.در حقيقت بدون وجود انسان معني ندارد و مهمترين جنبه كار با انسان ها برقراي روابط انساني با آنهاست. اهميت و حساسيت ايجاد روابط انساني آن را به عنوان يك دانش مطرح ميسازد.اما علاوه بر قبول اطلاق دانش براي روابط انساني بايد آن را هنر و مهارت نيز دانست. ايجاد روابط انساني به ظرافت ها و شيوه هاي خاصي نياز دارد كه علاوه بر طلب دانش هنر و مهارت هاي ويزه ي را در شرايط زماني و مكاني خاص مي طلبد. با آن كه نياز به مديريت روابط انساني در همه ي برخوردهاي انساني مشهود است اما اهميت و نياز به آن در سازمان ها ي اداري و آموزشي به گونه اي ديگر جلوه گر شده است. روابط انساني آنقدر اهميت دارد كه بسياري از صاحب نظران علم مديريت مديريت را علم هنر و يا فن برقراي روابط با انسان هاي ديگر است.