کتاب فروید و صحنه نوشتار اثر ژاک دریدا ترجمه مهدی پارسا
مهدي پارسا، مترجم کوشای اين نوشته ،مي گويد: اين كتاب، ترجمه بخشي از «نوشتار و تفاوت» يكي از آثار مهم دريداست. او سير و تحول فكري فرويد را در دو مقاله او با عنوان‌هاي «پروژه» و«يادداشت بر صفحه جادويي» بررسي مي‌كند. وي افزود: دريدا در اين بررسي نشان مي‌دهد كه فرويد چگونه با تغيير استعاره‌هاي نوشتاري، ذهن را به متن نوشتاري تشبيه مي‌كند. فرويد در اين مسير، به دنبال توصيف ذهن بود. پارسا حافظه را مهم‌ترين ويژگي ذهن از نظر فرويد برشمرد و گفت: اين روانكاو معتقد بود تبيين علمي حافظه به تبيين علمي ذهن منجر مي‌شود. او از نورون‌هاي حفظ‌گر آغاز مي‌كند تا به «مدل اپتيكي» كه ذهن را به آن تشبيه مي‌كند، برسد . وي افزود: فرويد پس از اين مرحله، دستگاه نوشتاري را مطرح مي‌كند كه بهترين استعاره براي تشبيه ذهن به آن است. تاكيد فرويد بر نوشتار به نظر دريدا جالب رسيد و دريدا بر همين اساس، فرويد را متعلق به سنت متافيزيكي غرب دانست. به گفته پارسا، فرويد در مقاله دوم، نوشتار را يك دستگاه مرده و حافظه را پديده‌اي زنده برمي‌شمرد و نتيجه مي‌گيرد كه اين دو را نمي‌توان به يكديگر تشبيه كرد.