کتاب فلسفه هستی سیال اثر محمدجواد پیرمرادی
کتاب فوق با بررسی نمودن جوهری ترین عنصر اندیشه هانری برگسن ، یعنی تکیه بر شیوه شهودی در شناخت هستی ، گونه ای از فرصت را برای نقد شاخص های معرفتی تمدن جدید یعنی راسیونالیسم ، تجربه گرایی ، عملگرایی و پوزیتیویسم مغتنم یافته است. آراء برگسن را می توان زمینه ساز اندیشه های سنت گرایانه متفکرانی همچون رنه گنون ، فریتهوف شوان ، نصر و مارتین لینگز دانست که همگی مسلمان بوده اند و از منتقدان تمدن کمیت گرا و تقدس زدای غرب بعد از دوران نوزایی به شمار می آیند. مؤلف در این اثر با توصیف و تحلیل آراء برگسن ، نگریستن به جهان و انسان از زاویه ای دیگر را پیشنهاد می کند و این نگرش نوین ، ما را از فضای غفلت زای برخاسته از تمدن مادی گرای عصر جدید بار دیگر به ساحتی معنوی و عارفانه می برد که بی واسطه به سرچشمه هستی متصل است. کتاب فلسفه هستی سیال در ۶ بخش نوشته شده است. بخش اول و دوم از تاریخچه مفاهیم زمان ، حرکت و فضا به عنوان سه مفهوم کلیدی در فلسفه برگسن و همچنین تأثیر نیوتن و فیزیکدانان بعد از وی بر اندیشه اش سخن می گوید. بخش سوم متکفل زیرساخت های اندیشه برگسن است که عبارت اند از : تمایز کمیت و کیفیت ، تجرد قوه یاد ، تمایز نظر و عمل و تمایز عقل و هوش و غریزه. در بخش چهارم و پنجم که مفصل ترین قسمت این کتاب است ، به دیدگاه برگسن در باب حرکت و زمان پرداخته و نظریات زمان ، دیرند و «شور و خیزش حیاتی» را توضیح داده است و سرانجام در بخش ششم به بهره های فلسفه دیرندی توجه شده است.