«در کتاب ممد الهمم در شرح فصوص الحکم»، توضیحی است فارسی بر فصوص الحکم شیخ اکبر، محی الدین بن عربی که حضرت استاد حسن زاده آملی دام ظله، آن را در شهرستان آمل، حین تدریس فصوص، بر جمعی از طالبان معرفت و کمال املا نمود و بعد از گذشت سالیانی، آن را مرتب و مهیای طبع و نشر کرد. این کتاب ، دارای یک مقدمه و بیست و هفت فص است. استاد حسن زاده، در شرح خود بر این کتاب، ابتدا، جمله‌ای از متن را ذکر و سپس به ترجمه و شرح آن پرداخته است. فصی که استاد، خود، به عنوان مستدرک و متمم کتاب افزوده است، مشتمل بر بیست و دو موضوع می‌باشد. هر فص از فصوص بیست و هفت گانه فصوص الحکم، به نام یکی از انسان‌های کامل است که با لفظ کلمه از وی یاد شده است. در هر فص، محور بحث، یکی از مسائل مهم قرآنی است. نخستین فص، به نام آدم و آخرین فص، به نام حضرت خاتم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسل�'م است. بیست و هفت انسان کاملی که فص‌ها به نام آنهاست، عبارتند از: آدم، شیث ، نوح ، ادریس ، ابراهیم ، اسحاق ، اسماعیل ، یعقوب ، یوسف ، هود ، صالح ، شعیب ، لوط ، عزیر ، عیسی ، سلیمان ، داوود ، یونس ، ایوب ، یحیی ، زکریا ، الیاس ، لقمان ، هارون ، موسی ، خالد و محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسل�'م . پاره‌ای از مطالب کتاب «فصوص الحکم»، با توجه به ترجمه و شرح آن، اجمالا، عبارتند از: حمد عبد با اقسام سه گانه‌اش (حمد قولی، حمد فعلی و حمد حالی)؛ حمد خالق با اقسام سه گانه‌اش؛ بیان رؤیای مؤلف؛ فص حکمة الهیة فی کلمة آدمیة (اسم در اصطلاح حکما و در اصطلاح عرفا، فیض اقدس و فیض مقدس، طبیعت در اصطلاح حکما، طبیعت در اصطلاح اهل عرفان ...) ؛ فص حکمة نفثیة فی کلمة شیئیة (نفث، در لغت ، ارسال کردن نفس ، انواع دعا و اقسام سائلین، جود خداوند و دعای بندگان)؛ فص حکمة سبوحیة فی کلمة نوحیة (بحثی در معانی امکان در فلسفه و عرفان، قلب المؤمن عرش الرحمن، تشبیه و تنزیه )؛ فص حکمة قدوسیة فی کلمة ادریسیة (العلو نسبتان، و من اسمائه الحسنی العلی، فعالم الطبیعة صور فی مرآة واحدة)؛ فص حکمة مهیمیة فی کلمة ابراهیمیة... فص حکمة فردیة فی کلمة محمدیة ؛ حکمت فردیة به کلمه محمدیه صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسل�'م اختصاص دارد، محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسل�'م اوضح دلیل بر رب خود است... آیت الله حسن زاده آملی در اواخر سال ۱۳۰۷ هجری خورشیدی در روستای ایرای لاریجان آمل متولد شد. در سن شش سالگی، به مکتبخانه رفته و خواندن و نوشتن یاد گرفت. تعدادی از جزوات متداول در مکتب‌خانه‌های آن زمان را خواند و در خردسالی تمام قرآن را یاد گرفت. سپس وارد دوره ابتدایی دروس حوزوی شد. تاریخ ورود وی به حوزه علمیه مهرماه سال ۱۳۲۳ هجری شمسی بود. متون ابتدایی درس حوزه را در آمل در نزد محمد غروی و عزیزالله طبرسی و شیخ احمد اعتمادی و عبدالله اشراقی و ابوالقاسم رجائی وآیت‌الله فرسیو و سایرین فرا گرفت و در آمل آغاز به تدریس چند کتاب مقدماتی نمود. باقر لاریجانی داماد او است. وی در شهریور ۱۳۲۹ خورشیدی به تهران آمد و چند سالی در مدرسه حاج ابوالفتح به سر برد و باقی کتب حوزوی را نزد آیت‌الله سید احمد لواسانی خواند. چندین سال در مدرسه مروی به سر برد و زیر نظر آیت‌الله محمد تقی آملی و حاج میرزا ابوالحسن شعرانی طهرانی (به مدت ۱۳ سال) درس خواند و از او اجازه اجتهاد دریافت داشت. در سال ۱۳۴۲ هجری شمسی به قصد اقامت در قم، تهران را ترک گفته و پس از ورود به قم، آغاز به تدریس معارف حوزوی و فنون ریاضی نمود. ایشان در قم از محضر استاد علامه سید محمدحسین طباطبایی، و به سفارش ایشان از سید محمدحسن الهی طباطبایی استفاده‌ها برده است. وی در فلسفه، عرفان، فقه، اصول، ادبیات، ریاضیات، علم فیزیک و شیمی و بسیار علوم دیگر تخصص دارد.