نامه های خط خطی

در اين فصل ها و روزها ، انسانها سرشان بسیار شلوغ است . كسي حوصله خدا را ندارد . كسي حال او را نمي پرسد . كسي برايش نامه نمي نويسد ؛ اما تواين كار را بكن . توحالش را بپرس . تو چيزي برايش بنويس ، ساعتهايت را با او قسمت كن ، ثانيه هايت را هم . خدايا! من هماني هستم كه وقت و بي وقت مزاحمت مي شوم ؛ هماني كه وقتي دلش مي گيرد و بغضش مي تركد ، مي آيد سراغت . من هماني ام كه هميشه دعاهاي عجيب وغريب مي كند و چشمهايش را مي بندد و مي گويد : « من اين حرفها سرم نمي شود بايد دعايم را مستجاب كني .»