کتاب نظریات پاولف در مورد خواب و رویا نوشته غلامرضا اربابی
جلد سلفون مطالبي از خواب ديدن و تاثيرات روحي و فيزيكي آن بر انسان خواب چیست ؟ چرا ما به خواب می رویم ؟ در زمان خواب چه اتفاقاتی برای ما می افتد ؟ آیا به راستی در خواب روح ما از بدن خارج می شود ؟ ... این ها همه سئولاتی هستند که بشر از دیرباز درباره ی خواب در ذهن خود داشته است . خواب و رویا همواره درطول تاریخ بعنوان مسئله ای پیچیده و مرموز، چون معما مطرح شده ونظریات مختلفی دراین باره عنوان گردیده است ؛ نظریاتی که هرکدام زمینه ای برای طرح نظریه ای دیگر بوده است . بر حسب نظریات عصب شناس شهیر روسی ایوان پاولف ، خواب مکث یا وقفه فعالیت مغز به حساب می آید . وقتی خواب عمیق است بدان معناست که وقفه بداخل نیمکره های مغز و تمام قسمتهای مختلف آن گسترش یافته است . وی معتقد بود انتشار وقفه فعالیت سلولهای مغز در سطوح مختلف آن ، حالت عدم درک از جهان خارج را ایجاد می کند . گاهی این وقفه تمام سطوح را در بر می گیرد که در آن صورت خواب کاملا عمیق بوده و بدون رویاست . برخی اوقات محوطه ای از سلولهای مغز دچار وقفه نمی گردند اما ، درک و احساس از جهان خارج را نیز ندارند . سطوحی که وقفه به آنها سرایت نکرده به فعالیت می پردازند و همین ها هستند که رویا را در ضمن خواب برای انسان ایجاد می کنند . بطور كلي نظريات پاولف درباره چگونگى خواب، داراى دو فرضيه است: الف. خواب پديده توقف منتشرى است كه در همه قسمت هاى فوقانى مغز پخش مى شود. ب. اثر خواب در مغز، تأمين اعمال حفاظتى و اصلاح است. در واقع، پاولف خواب طبيعى را عبارت از انسداد و توقف فعاليت قسمت بالايى مغز دانسته است. عده اى ديگر، طرفدار نظريه عروقى خواب هستند و براين باورند كه وقتى خون كم ترى به مغز مى رسد، فرد به خواب مى رود. در مقابل، گروهى معتقدند كه تشديد جريان خون در مغز عامل به خواب رفتن است....