فیلسوف بسیار مشهور نیچه با مسیحیت میانه ی خیلی خوبی ندارد؛ و ازین رو، او یکی از منتقدان سر سخت اندیشه های مسیحیت است. افزون بر مواردی که این فیلسوف در نقد از تفکر مسیحیت مطرح می کند، یکی هم دفاع ازمقوله ی"هوس"است. نیچه می گوید که مسیحیت(کلیسا)همواره می کوشد، هوس را در وجود انسان بکشد؛ زیرا از دیدگاه مسیحیت، هوس و هوس رانی انسان، چیز زشت، گناه آلود و بد است. نیچه می گوید که باید"هوس را زیبا کرد" و از آن به عنوان چیز زیبا استفاده کرد. وی در پاسخ به این نگره ی دینی کلیسا- که بر گرفته از مسیحیت است- با انتقاد روشن می افزاید:" اشخاصی که مقوله ی هوس را رد می کنند و آن را چیز زشت می دانند"، افرادسست اراده اند که به تباهی گرفتارشده اند؛ زیرا خود آنان نتوانسته اند پارسا شوند." با این توجیه نیچه به گونه یی می گوید که ستیزه گری و مخالفت با "هوس"،جنبه ی روانی و عقده مندانه دارد و این رویکرد کلیسا در برابر مقوله ی هوس، ناشی از عقده ی روانی کسانی است که نتوانسته اند تقدس و پارسایی را اختیار کنند.