در کتاب پرا گماتيسم جرياني مبحث انگيز در تاريخ فکرها بوده است، كه درباره آن تا كنون نوشته ای مستقل و جامع به زبان فارسي نداشته ايم. زمينه پيدايش و چهارچوب استدلالي آن ناشناخته و معلومات دانسته ها در مورد آن پراكنده و افواهي بوده است. اين كتاب با شرحي تحليلي از نظرات چهار متفكر عمده اين مكتب، پيرس، جيمز، ميدو ديويي، برخورد پراگماتيسم را به مسايل عمده فلسفه به معناي ما بعد الطبيعي آن، و دو ديگاه آن در قلمروهاي عملي و واقعي از قبيل روانشناسي( توسط جيمز) و آموزش و پرورش( توسط ديويي) نشان مي دهد. نقل قولهاي متعدد از آثار متفكران ياد شده ، برداشتي مستقيم و بي واسطه از نظرات آنان به دست مي دهد و فصل هاي انتقادي كه پس از شرح انديشه هاي هر يك از آنان آمده ،به مو شكافي و ارزيابي آن نظرات كمك مي كند. مقدمه كتاب ، كمكي است به درك سابقه فلسفي پيدايش پراگماتيسم.