یک هفته ی سرنوشت ساز

کتاب یک هفته ی سرنوشت ساز اثر جان میلتن فاگ ترجمه ناهید کاتبی

بدون اختیار داشتن از خود گفتم : « من فقط می خواهم موفق باشم .» این کلمات را از هجوم احساس به سختی ادا کردم : « من از یکنواختی و بی پولی از این که نمی توانم به زن و فرزندانم آن چه را نیاز دارند بدهم ، خسته و دلزده ام ... دلم می خواهد بتوانم بچه ها را به "دیزنی ورلد" ببرم و به جاهای دیدنی این سرزمین مثل گراند کانیون . می خواهم آزاد باشم. « من وقت می خواهم ، که ندارم . وقت ... خلاقیت ... کنترل ... و بله می خواهم که یک پیشتاز باشم ؛ یک نوآور. من دوست داشتم آنگونه باشم. رد آن دوران خوشبخت بودم. » بلافاصله پرسید : « اما ؟ » گفتم : « اما نمی دانم چطور ؟» مطمئنم که اگر ادامه می دادم به گریه می افتادم ؛ نزدیک بود بزنم زیر گریه. « من تمام آن حرف های مربوط به مثبت اندیشی را هزاران بار شنیده ام. بازاریابی شبکه ای برای من کار نمی کند.شاید هم من به دردش نمی خورم . چیزی توی این مایه ها. می بینم که بقیه کار می کنند ، خیلی از مردم. پس می دانم می شود انجامش داد. می دانم که آنها باهوش تر و بهتر از من نیستند و بیشتر از من هم کار نمی کنند. موضوع فقط این است که به نظر نمی رسد بتوانم کاری در این زمینه بکنم. سعی ام را می کنم. واقعا سعی می کنم. تلفن هار را می زنم ... فهرست اسامی را مطالعه و اداره می کنم ، اما باز هم کار نمی کند. سپس به او نگاه کردم. پرسیدم : « آخر من چه مشکلی دارم که اوضاع این طور می شود ؟ » سرش را به عقب تکیه داد و به سقف خیره شد.شانه هایش را بالا و سپس پایین داد ، نفسی عمیق کشید و سپس چشم هایش را به من دوخت. « نگاه کن ، دوست داری در مورد این که با این کـسب و کار چه کنی ، راهنمایی ات کنم ؟» با صدایی که توجه همه را در رستوران به خود جلب کرد فریاد زدم : « شوخی می کنی ؟ گفت : خوب ، فردا شروع خواهیم کرد. می خواهم کاری انجام بدهی ... »