کتاب نمایشنامه نویسی در ایران از آغاز تا 1370 نوشته حسین فرخی
این کتاب، جلد اول از مجموعه ای است که به بررسی و تحلیل نمایشنامه نویسی در ایران و هم چنین نمایشنامه هایی که تاکنون به چاپ رسیده است می پردازد. برای تمامی نمایشنامه ها، تا حد امکان، شناسنامه کاملی از اثر (نام نمایشنامه، نویسنده، تاریخ نگارش، سال چاپ، ناشر، تیراژ و تعداد صفحات) ارائه شده و سپس مشخصات متن، شامل تعداد پرده ها یا تابلوها و صحنه ها و اسامی شخصیت های نمایشنامه و گاه مشخصات و تاریخ اجرا ذکر گردیده است. سرانجام، خلاصه هر نمایشنامه همراه با تحلیل آن آمده است. نویسنده در این مجموعه نشان می دهد که چگونه نمایشنامه نویسان ایران در چند دهه اخیر، بیش از انتقال تکنیک های نمایشنامه نویسی غربی، به انتقال مفاهیم و آداب و سنن و در مجموعه روح حاکم بر فرهنگ غربی پرداخته و از آداب و سنن و فرهنگ پررمز و راز ایران در امر نمایشنامه نویسی غفلت کرده اند. او سعی کرده است با رجوع به آثار نمایشنامه نویسان ایران و تحلیل آنها با نگاهی نقادانه، به بررسی علل رکود نمایشنامه نویسی در کشور ما و فقدان چهره های ممتاز وشاخص در این هنر بپردازد.