کتاب گفت و گو با برگمان اثر رافائل شارگل ترجمه آرمان صالحی
اینگمار برگمان: اگر از یاد برده باشی این یک بازی است، که تو به عنوانهای فیلم‌ساز داری ادای واقعیت را درمی‌آوری، دچار خودفریبی وحشتناکی می‌شوی. ینگمار برگمان (2007-1918) در قلمرو فیلم‌سازان بزرگ جهان، جایگاهی مسلم دارد. با این وجود، نام او ناعادلانه تداعی گر تصاویری است سرشار از ملال و نومیدی، و منتقدان و مخاطبان آثارش اغلب، شوخ طبعی و سرزندگی موجود در توت‌فرنگی‌های وحشی، صحنه‌هایی از یک ازدواج، فانی و الکساندر و بسیاری دیگر از فیلمهایش را نادیده می‌گیرند. تمامی فیلم‌های او با مسائلی مانند ایمان، اخلاق و مرگ سروکار دارند. در این مجموعه، کارگردان از مراحل مختلف کار و وجوه فراوان حرفه‌اش می‌گوید و چهره‌ای سرگرم‌کننده، سرشار از زندگی، شگفت‌انگیز و در عین حال متفکر، عمیق و پیچیده از خود و فیلمهایش آشکار می‌کند. برگمان در طی مصاحبه‌ها که همگی توسط نویسندگان، منتقدان و فیلم‌سازان مهمی از جمله جیمز بالدوین، میچیکو کاکوتانی، جان سایمون و ویلگوت شومان انجام شده، دیدگاه گسترده‌ای را وصف می‌کند که گواه علاقه و نزدیکی اوست به بزرگانی چون شکسپیر، ایبسن و داستایفسکی. اولین مصاحبه در سال 1957 انجام شده، وقتی تازه ساخت شاهکارش مهرهفتم را تمام کرده، و آخرین آن‌ها در سال 2002، که مهیای کارگردانی آخرین فیلمش ساراباند می‌شود. رافائل شارگل، گردآورنده‌ی این مجموعه، منتقد فیلم و استاد فیلم و ادبیات در پراویدنس کالج است.