مثنوی هفت اورنگ

کتاب مثنوی هفت اورنگ اثر نورالدین عبدالرحمان احمد جامی

 نگارنده در نظم داشتم مقدمه ی مفصلی راجع باستاد جامی و آثارش بنگارم بدوجهت از اطاله و دامنه دادن گفتار منصرف شدم.
یکم آنکه ترجمه ی جامی را متاخرین مفصلا نوشته اند خصوصا شاگردش عبدالغفقورلاری و تذکره سامی و از معاصرین جناب حکمت وزیر امور خارجه در کتاب از سعدی تا جامی و کتاب دیگر مشارلیه کتاب جامی و جناب ممحمدعلی تربیت در تقویم تربیت و جز آنان از معاصرین فکر کردم هرچه بخواهم بنویسم بیشتر از اینان نخواهم داد تحقیق و تفصیل داد و کتابهای مذکور بسیار مبتذل و در دسترس همگان میباشد.
دوم انکه این کتاب هفت اورنگ مدت پنج شش ماه بود که شی و روز در تصحیح و کتابن وفهرست و معجم رجال آن تا آنجایی که ایجاب می کرد کوشش میکردم تا آنکه کتاب بهزار و اندی صفحه رسید.
ناشر چاپ و همچنین خود نگارنده از زیادی صرف اوقات بر آن کسل و ملول شده بودیم. دیدیم بر این اندازه برگها اضافه کردن مقدمه ی مطول خالی از اشکال نخواهد بود فلهذا مقدمه ی بسیار فشرده و مختصری که تماما بیش از سی دو صفحه نمی شود در آغاز هفت اورنگ نوشتم و پیوند کردم.

جامی از شعراء و نویسندگان فاضل خراسان در سده نهم هجریست وی از دودمان و اسباط امام محمد شیبانی است که او یکی از شاگردان امام ابی حنیفه نعمان بن ثابت فاریست منسوب بقبیله شیبان و آن قبیله از عرب میباشد و از این قبیله مردان کاردیده و بزرگی برخسته اند که یکی از آنان ابوالصقر مدون ابن ارومی شاعر شهیر عربست

خرید کتاب مثنوی هفت اورنگ

 پدر کلان جامی شمس الدین محمد دشتی از محله دشت اصفهان بود از دست تاخت و تاز ترکان رخت بخراسان کشید و دردیه خرجرد جام فرود امد و بافتاء و قضاء اشتغال میورزید و در توقعیات و نوشته های خود دشتی دشتی می نگاشته و چون او را از شهرستان جام کوچ افتاد در امضا آت خود جامی ثبت میکرده.
میلاد جامی در خرجرد جام هنگام نماز خفتن هفت از شعبان مانده بسال 817 هجری اتفاق افتاده چنانکه خود بدین موضوع در مقدمه ی دیوان فاتحه الشباب اشاره کرده

 کتاب فوق نسخه اصلی سال 1337 کتابفروشی سعدی به تصحیح و مقدمه مرتضی مدرس گیلانی است

مثنوی هفت اورنگ از نورالدین عبدالرحمن جامی شاعر قرن هشتم هجری می باشد. هفت اورنگ «عبدالرحمان جامی» در قالب مثنوی سروده شده، و مشابه با «پنج گنج» اثر «نظامی» ،شامل هفت بخش است. جلد دوم مثنوی شامل این بخش ها می باشد: یوسف و زلیخا که بهترین مثنوی‌های جامی و به نام سلطان حسین است. لیلی و مجنون که روایتی از داستان لیلی و مجنون است. خردنامه اسکندری در حکمت و مسایل فلسفی. مضمون هفت اورنگ از اندیشه‌های صوفیه، علی‌الخصوص فرقهٔ نقشبندیه متاثر است، که جامی در جوانی پیرو آن بود. چه اینکه در ۸۶۱ هجری قمری، مرشد نقشبندیه در هرات بود. زبان جامی در این اثر، چون دیگر ادیبان صوفی‌مسلک، سرشار از استعاره و نماد عارفانه‌است. با این فرض که انتقال و درک مفاهیم عرفانی، فلسفی و اخلاقی به مخاطب ساده نیست، حکایت‌ها در قالبی تمثیلی، و از زبان شخصیت‌های انسانی و حیوانی روایت شده‌است.