حاوي پنج رساله درمورد حج برگرفته از پرچمداران حج - اهميت حج - خانه كعبه و حج آيتالله ميرزا‌خليل كمرهاي (م 1405 قمري) عالمي سرشناس و جامع‌الاطراف است كه طي دهه‌هاي بيست تا پنجاه، با داشتن چهرهاي علمي در جامعه ايران، نقش قابل ملاحظه‌اي در شكل‌دهي به افكار مذهبي در سطح عمومي داشت. وي بخصوص به دليل آشنايي‌ا‌ش با تاريخ اسلام، تبحرش در نگارش عمومي ديني ـ اجتماعي و مشاركتش در كارهاي مطبوعاتي و همچنين داشتن ديدگاه‌هاي رايج در دهه 20 و 30 درباره وحدت اسلامي و تلاش براي تحقق آن‌ها، شهرتي خاص دارد. بيشتر آثار وي تاريخي است، اما به طور كلي، بايد آثار او را در زمره آثار ديني ـ تاريخي اين دوره به شمار آورد. علاوه بر كتاب‌هايش، از وي فراواني در مطبوعات مذهبي آن دوره، از جمله نشريه «آئين اسلام» و بسياري از نشريات ديگر به چاپ رسيده است. در سال 1348 شمسي، فرزندش ناصرالدين كمرهاي به همراه «عباس قانع»، فهرست تأليفات ايشان را ضمن كتابچه‌اي منتشر كردند. اين آثار كه مشتمل بر پنجاه عنوان مي‌شود. وي علاوه بر كارهاي علمي، با ايجاد ارتباط با علماي سعودي و حتي مسئولان و در رأس آن‌ها «ملك فيصل»، تلاش كرده است تا ايده‌هاي خود را به آنان انتقال دهد و به خصوص ذهنيت آنان را نسبت به مذهب تشيع اصلاح كند. ميرزا خليل در اين زمينه، فعاليتي مشابه آنچه كه زماني در دارالتقريب توسط شيخ محمدتقي قمي، شيخ شلتوت و آيتالله بروجردي دنبال مي‌شد و در ايران هم برخي از نشريات مذهبي مانند نشريه مسلمين حاج سراج انصاري و آئين اسلام دنبال آن بودند، از خود نشان مي‌دهد. اين بستر فعالي بود كه مدت‌ها در ايران ادامه داشت و بيش از آنكه با سعودي كه آن زمان تازه حركتش را جديتر كرده و افراطي برخورد مي‌كرد، هماهنگ باشد، با مصر و الازهر همكاري و همدلي داشت.