کتاب تبصره المتعلمین فی احکام الدین مؤلف زمانی از عمر خويش را در فنون علوم دينى از معقول و منقول مصروف گرديد و هنگام مطالعه كتب از تفاسير و احاديث و اصول و فروع نكاتى لطيف بخاطرش مىرسيد و ثبت مى كرد تا آن كه به توفيق خدا بسيارى از آنها برسم تعليق در حواشى بعضى كتب ضبط گرديد مانند مجمع البيان و ارشاد القلوب و صحيفه سجاديه و تفسير شيخ ابو الفتوح رازى و منهج الصادقين و كتاب كافى و وافى و برخى از مجلدات وسائل و لغات القرآن و غير آن. و مناسب مى ديد كه بعضى از نكات فقهى را نيز جائى فراهم گردد. ولى تأليف مستقل را براى گنجانيدن آن مناسب نيافت چون در تأليف بايد به استنساخ مطالب موجود و تكرار مكرر پرداخت. كتب موجود را نيز مشاهده نمود كه غالبا فروع بسيار دارد و مطالبى غير محتاج اليه و جزئيات و تفاصيل ملالت آور كه بكار خواص اهل فن مىآيد نه عامه مردم. اما كتاب تبصره علامه قدس سره جامع همه أبواب فقه است لذات مناسب دانست كه آن را به عبارت فصيح فارسى با حفظ اصطلاح فقها ترجمه كند و هر چه مجمل باشد تفصيل دهد و مبهم را شرح كند و اگر قيدى لازم بود بر آن بيافزايد و نكات منظور در آن آميزد. اما خود را مقيد نساخت كه از مطالب كتاب آن چه خود نمىپسندد و معتقد به آن نيست رد كند.