نهج البلاغة، كتابى كه سي�'د شريف ابو الحسن محم�'د رضى�' (رضوان الل�'ه تعالى عليه) از سخنان إمام الموح�'دين، باب مدينة العلم على�' ابن ابى طالب (عليه الس�'لام) گرد آورده بهترين اثر و نشانۀ دين مقد�'س اسلام و مذهب شريف جعفرى است، درياى بى پايانى است، محتوى مسائل علمى، ادبى، دينى، اجتماعى، اخلاقى و سياسى كه بهتر و بليغتر از آن سخنان بعد از قرآن كريم و بيانات حضرت رسول (صل�'ى الل�'ه عليه و آله) در دنيا گوينده‌اى نگفته است، و آن راهنماى گمراهان و چارۀ بيچارگان و پناه دهنده و دستگير درماندگان است، پس كسى را كه خواهان سعادت هميشگى و گريزان از ذل�'ت و بد بختى است لازم است كه اين كتاب را سر مشق قرار داده از سخنان آن پند گرفته به دستوراتش رفتار نمايد، زيرا مفاسد و تباهكارى‌هاى دنيا اصلاح نمى‌شود مگر روزى كه تعليمات امير المؤمنين على�' (عليه الس�'لام) در ميان جميع طبقات مردم عملى گردد، و اين سخن به گزاف گفته نشده، چون روى دو پايه برهان (عقل و علم) استوار است، چنانكه از مطالعۀ اين كتاب همگان خواهند دريافت. هر چند علم و دانش در ميان افراد بشر پيشرفت نمايد، فضل و بزرگوارى امام على�' (عليه الس�'لام) يشتر هويدا مى‌گردد، و روزى بيايد كه مردم دنيا در مقابل آن حضرت اظهار خضوع و فروتنى نموده براى رهائى از بدبختى چاره‌اى نيابند مگر آنكه به گفتار و كردار آن بزرگوار عمل نمايند. از سالهاى دراز (بخصوص در اين ساليان كه جنگ هولناك عالم را فرا گرفته و مردم بسيارى را تباه ساخت) اين كتاب مقد�'س مورد مطالعۀ اين بنده بوده، روز بروز شوقم به خواندن و انديشۀ در آن زيادتر مى‌شد، گويا چيزى نمى‌ديدم مگر كتاب نهج البلاغه و سخنى نمى‌شنيدم مگر فرمايش هاى امير المؤمنين على�' (عليه الس�'لام) و هرگاه با فضلا و دانشمندان ملاقاتى پيش مى‌آمد قبل از شروع بهر سخن، در باب عظمت و بزرگى نهج البلاغه سخن گفته بآنان ياد آورى مى‌نمودم كه سي�'د شريف رضى (رحمه الل�'ه) يكى از شاهكارهاى تأليف را در اين كتاب بكار برده، زيرا با اينكه امير المؤمنين (عليه الس�'لام) را كلام غير فصيح و غير بليغ نيست در ميان كلماتش نيكوترين سخنان را انتخاب نموده، اَل�'أَف�'صَحُ فالأَف�'صَح و الأَب�'لَغُ فالأَب�'لَغُ را اثبات و اين نكته را كاملا رعايت كرده است، و گاهى در بعضى از مجالس دينى و مذهبى پاره‌اى از كلمات اين كتاب را خوانده و معنى آنرا بيان مى‌كردم، شنوندگان به شگفت آمده مى‌گفتند اگر علماء و رجال دينى ترجمۀ فرمايشهاى امام على�' (عليه الس�'لام) را در كتاب نهج البلاغه بطوريكه در خور فهم هر فارسى زبان باشد نوشته بودند، همه از آن بهره‌مند مى‌شدند، و ليكن افسوس كه از ترجمه و شرحهايى كه در دسترس است چنانكه بايد استفاده نمى‌شود بنا بر اين بر نگارنده واجب شد كه دست از هر كار بردارم (حت�'ى از ترجمه و تفسير قرآن كريم كه از مد�'تى به نوشتن آن مشغول بوده براى اتمام آن سعى و كوشش بسيار داشتم) و اين كتاب جليل را به زبان فارسى سليس و روان ترجمه نموده و كلمات و جملاتى كه محتاج بشرح باشد ميان دو خط�' قوسى به اجمال و اختصار بيان نمايم تا ترجمه و شرح با هم فرق داشته همه از آن بهره مند گردند، و چون يقين دارم اين خدمت از بهترين خدمتهايى است كه در اين عصر انجام شده و هر با انصافى از آن قدر دانى خواهد نمود، لذا به پاس سالها عمرى كه پدر و مادر و برادر عزيزم (رحمهم الل�'ه) براى تربيت من بنده صرف كردند، زحمتى كه براى نوشتن اين كتاب كشيده‌ام به روان پاكشان تقديم داشته و براى ياد بود آنان مختصرى از تاريخ حيات و زندگانى هر يك را پيش از شروع به نوشتن ديباچه نوشتم، و براى اتمام و انتشار اين كتاب شريف از خداوند متعال كمك و يارى مى‌طلبم، وَ لا حَو�'لَ وَ «لاٰ قُو�'َةَ إِلا�'ٰ بِالل�'ٰهِ» العَلِيِ�' العَظِيم.