كتاب «خاطرات دكتر مهدي حائري يزدي» در اسفند 1381 به دست نشر «كتاب نادر» در ايران منتشر شده است. اين كتاب برگرفته از مصاحبههايي با دكتر حائري در ايالت مريلند آمريكا بين سالهاي 67 تا 71 در چارچوب «طرح تاريخ شفاهي ايران» در دانشگاه هاروارد است. ضمناً گفتني است دستاندركاران اين طرح قبل از انتشار خاطرات، متن نهايي شده مصاحبهها را به منظور آخرين بازبيني براي دكتر حائري در تهران ارسال ميدارند كه البته ايشان در 17 تيرماه 1378 در تهران به رحمت ايزدي ميپيوندد و چنين اقدامي صورت نميپذيرد. براساس توضيحات مجريان طرح تاريخ شفاهي ايران، نزديك به يك سال بعد برادر همسر مرحوم حائري متن اصلاح شده را كه نشان از تغيير نظر نسبت به بعضي از شخصيتها داشته است، مرجوع ميدارد تا به چاپ رسد. مهدي حائرييزدي پس از گذراندن تحصيلات ابتدايي و متوسطه به حوزة علميه قم راه يافت و به تحصيل علوم اسلامي پرداخت. وي پس از سه سال تحصيل، دورة سطح را در فقه و اصول گذراند و درسهاي خارج فقه و اصول را نزد آيتالله بروجردي، آيتالله سيدمحمدحجت كوهكمرهاي تبريزي و آيتالله سيدمحمدتقي خوانساري آموخت و سرانجام به اخذ درجه اجتهاد از سوي آيتالله بروجردي نائل آمد. او در سال 1330 (1951م.) به تهران آمد و مدرس مدرسة سپهسالار قديم گرديد. در همان سال در انتخابات دورة هفدهم مجلس شوراي ملي از شهرستان يزد شركت كرد، اما به نمايندگي انتخاب نشد. در سال 1334 با رتبة دانشياري به تدريس در دانشكدة الهيات دانشگاه تهران پرداخت و پس از 5 سال به مقام استادي ارتقاء يافت. در سال 1339 (1960م.) به عنوان مجتهد تامالاختيار از سوي آيتالله بروجردي عازم آمريكا گرديد. همكاري در تأسيس انجمن اسلامي دانشجويان آمريكا و كانادا، تحصيل در دانشگاههاي آمريكا تا دريافت دكترا در رشتة فلسفه آناليتيك و تدريس در دانشگاههاي هاروارد و مكگيل (در شهر مونتريول كانادا) و ميشيگان و جورج تاون، محور تلاشهاي وي در ايام دوري از كشور بوده است.