به دفعات زیادی تعبیر "دروغ مصلحتآمیز" را شنیدهایم، لیکن در جایى تعریفى روشن از این نوع دروغ دیده نمىشود. مقصود از مصلحت در این نوع دروغ، چیست؟ مصلحتِ چه کسى باید در نظر گرفته شود؟ معیار مصلحت کدام است؟ پرسشهایى از این دست، بىپاسخ مانده است. تکنگار حاضر در بردارنده دو بخش است: بخش نخست مىکوشد، با ارائه عناصر سازنده دروغ، تعریفى روشن از این رذیلت به دست دهد. آنگاه ابعاد دروغ مصلحتآمیز کاویده و معیارهاى ادعایى چنین دروغى بررسى مىشود. دومین بخش این تحقیق، بررسى موردى هشت نوع دروغ، مانند دروغ به کودکان، دروغ براى ترویج دین، دروغ شوهر به زن است، که غالباً به نام مصلحت داشتن مجاز شمرده مىشود. این نوشته، نخستین تکنگار به زبان فارسى است، که در پى فهم و تحلیل چنین مقولهاى برآمده است. وجود پیوستى در پایان کتاب که در آن گزیده مهمترین نوشتههاى مربوط به این مسئله به زبان فارسى گرد آورى شده است، آن را به مرجعى در این زمینه تبدیل مىکند.