: در کتاب رسول الله محمد بن عبدالله (ص) روز جمعه، هفدهم ربيع الاول عام الفيل مقابل با سال 570 ميلادى (به روايت شيعه). بيشتر علماى اهل سنت تولد آن حضرت را روز دوشنبه دوازدهم ربيع الاول آن سال دانستهاند. عام الفيل، همان سالى است كه ابرهه، با چندين هزار مرد جنگى از يمن به مكه يورش آورد تا خانه خدا (كعبه) را ويران سازد و همگان را به مذهب مسيحيت وادار سازد؛ اما او و سپاهيانش در مكه با تهاجم پرندگانى به نام ابابيل مواجه شده، به هلاكت رسيدند و به اهداف شوم خويش نايل نيامدند. آنان چون سوار بر فيل بودند، آن سال به سال فيل (عام الفيل) معروف گشت. عبدالله بن عبدالمطلب (شيبة الحمد) بن هاشم (عمرو) بن عبدمناف بن قصى بن كلاب بن مرة بن كعب بن لوى بن غالب بن فهر بن مالك بن نضر (قريش) بن كنانة بن خزيمة بن مدركة بن الياس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان. پيامبر اكرم(ص) در عصرى زندگى مىكرد كه منطقه حجاز به دليل عدم حاصلخيزى و بيابانى بودن زمين و عدم رواج مدنيت در بين مردم، از چشمطمع حكومتها دور مانده و به آن رغبتى نشان نمىدادند. به همين دليل، در آن سرزمين، حكومت مركزى و مستقلى وجود نداشت و دايره حكومتى، منحصر در قبيله و طايفه بود و نظام ملوك الطوايفى در آن مناطق حكمفرما بود، تا اين كه پيامبر اكرم(ص) به پيامبرى برانگيخته شد و از مكه به مدينه مهاجرت نمود و پايههاى يك حكومت جهانى را در اين شهر بنا نهاد؛ اما در اطراف حجاز حكومتهاى مستقل و نيمهمستقلى وجود داشت و حاكمانى از سلسلهها و تيرههاى مختلف حكومت مىكردند. اين حكومتها عبارت بودند از: ايران، روم شرقى، حبشه، يمن، حيره، غسان، يمامه و مصر...