یکی از کتابهای ماندگار درمورد دختر گرامی پیامبر اسلام (ص) کتاب "زندگانی حضرت زهرا (س)"وشتهی استاد سید جعفر شهیدی است که با قلمی مستدل و به دور از تعصب به بررسی زوایای گوناگون زندگانی آن حضرت میپردازد. از ویژگی های روایت تاریخی استاد، پرهیز از مجادلههای تاریخی و داشتن دغدغهی کشف حقیقت بر پایهی مستندات تاریخی است که به قلم ایشان اعتبار میبخشد. علامهی شهیدی به قول رسول جعفریان-استاد و محقق تاریخ اسلام- تاریخ نگاری نقاد و تردید زا بود.... در طول چهارده قرن یا اندكى كمتر صدها بار این پرسشها مطرح شده و بدان پاسخها داده اند چنانكه در جاى دیگر نوشته ام این پاسخها بیشتر بر پایه مغلوب ساختن حریف در میدان مناظره است نه براى روشن ساختن حقیقت. بنظر میرسد در آن روز كسانى بیشتر در این اندیشه بودند كه چگونه باید هر چه زودتر حاكم را برگزینند و كمتر بدین میاندیشیدند كه حكومت چگونه باید اداره شود. و به تعبیر دیگر از دو پایه اى كه اسلام بر آن استوار است (دین و حكومت) بیشتر به پایه حكومت تكیه داشتند. گویا آنان پیش خود چنین استدلال میكردند: چون تكلیف حكومت مركزى معین شد و حاكم قدرت را بدست گرفت دیگر كارها نیز درست خواهد شد. درست است و ما میبینیم چون مدینه توانست وحدت خود را تامین كند در مقابل مرتدان ایستاد. و آنان را سر جاى خود نشاند. و پس از فرو نشاندن آشوب داخلى آماده كشور گشائى گردید. ولى آیا اصل حكومت و انتخاب زمامدار را میتوان از دین جدا ساخت؟ بخصوص كه شارع اسلام خود این اصل را تثبیت كرده باشد؟ بهر حال نزدیك به چهارده قرن بر این حادثه میگذرد. آنان كه در آن روز چنان راهى را پیش پاى مسلمانان نهادند غم دین داشتند یا بیم فرو ریختن حكومت را نمیدانم.