ترجمه و توضیح زندگانی حضرت امام علی بن الحسین الشهید زین العابدین علیه السلا صحیفة سجادیه مونه جمع شده ی از ادعیه و مناجات های امام چهارم، علی بن حسین زین العابدین (ع) است. دو صحیفه موجود است: یکی صحیفة صغیره، که نزد زیدیه معتبر است، و شیعة امامیه آن را صحیفة ناقصة سجادیه می خوانند، و دیگری صحیفة کبیره که مشتمل بر 54 دعاست و به نام صحیفة کاملة سجادیه معروف است و راوی آن نجم الدین بهاءالشرف علوی است. نخستین راویان صحیفه نیز فرزندان امام سجاد (ع) یعنی محمد بن علی و زید بن علی بوده اند. امام محمدباقر(ع) این ودیعت را به فرزند خود امام جعفر صادق (ع) سپرده اند و زید بن علی آن را به فرزند خود یحیی بن زید داده است. متوکل بن هارون کسی است که با یحیی بن زید دیدار کرده و یحیی چون پیشگویی شهادت خود راشنیده صحیفه ای را که در نزد او بوده به متوکل داده است تا به مدینه ببرد. سرانجام هم به دست راوی، بهاءالشرف علوی، می رسد. این ترجمه از عبدالمحمد آیتی است که به زبان سلیس و روان و با استادی تمام برگردانده شده است.