در کتاب شمع زندگی همين معناي بسیار ساده و ترجمه ظاهري آيه نور دلالت ميكند بر اينكه حقيقت آيه غير از معنايي است كه ظاهر آيه آن را ميپروراند. زيرا يك كتاب وقتي كتاب علم شناخته ميشود كه يك حقايق مكتوم و غير قابل دركي را در اختيار افكار مردم بگذارد، مطالبي باشد كه مردم با فكر و عقل خود نتوانند آن را درك كنند، تا لازم شود كساني كه به علم و دانش ممتازند آن حقايق را روشن كنند. قرآن با بيان يك مطالب ساده كه همه كس پيش از نزول آيه آن را ميدانند، نميتواند كتاب علمي باشد. در بعضي آيات، خدا ميگويد ستارههاي آسمان مردم را در تاريكي هدايت ميكند، و ميگويد بارانِ رحمت، زمينهاي خشك را سبز و خرم ميكند، همه كس ميدانند كه باران، زمين را سبز ميكند و ستارهها مردم را هدايت ميكنند، اگر قرآن هم همين مطالب معلوم و مشهور را تذكر داده باشد، چطور ميتواند كتاب علمي باشد؟ لذا در اخبار، ائمه ع فرمودهاند كه همين معاني ظاهر قرآن تمام معاني آن نيست، بلكه تا هفت مرتبه يا تا هفتاد مرتبه، قرآن ظاهر و باطن دارد. آيه نور هم از جمله آياتي است كه خداوند، معاني حقيقي و باطني آن را به معاني ظاهر مثل زده است، چراغ هدايت را به چراغهاي فتيلهاي تشبيه كرده و شجره ولايت و درختي كه ميوههاي علم و حكمت به بار ميآورد را به درخت زيتون تشبيه فرموده است. براي روشن شدن حقيقتِ آيه نور بايستي در جستجوي تأويل آن باشيد. چنانكه گفته شد احاديث و اخباري كه در تأويل اين آيه شريفه وارد شده مختلف ميباشد، در بعضي از آن اخبار فرمودهاند مصباحين يعني حسن و حسين، مشكوه يعني سينه حضرت رسول، شجره مباركه يعني شجره وجود حضرت ابراهيم و گفتهاند نور علي نور يعني امامي به دنبال امام ديگر، و از اين قبيل تأويلات ديگر. بطوركلي از اخبار و روايات چنين استفاده ميشود كه منظور از اين آيه خاندان رسالت ص ميباشد ...