بررسي کردن مسئله غصب خلافت اميرالمؤمنين بعد از رحلت رسول اکرم (ص) و ادله خلافت بلافصل امام علي (ع) است. نويسنده ضمن اشاره به وقايع مهم بعد از رحلت پيامبر اسلام (ص) و تحليل ماجراي سقيفه و غصب خلافت علي (ع)، ادله نقلي مبني بر اثبات امامت و خلافت علي (ع) را ارائه داده و جريان غصب خلافت را ظلمي بزرگ در حق آن امام و مسلمانان قلمداد کرده است. وي به فداکاري هاي مهم علي (ع) در راه پيشرفت اسلام از ابتدا تا زمان شهادت اشاره دارد و با توجه به جنگ ها و رشادت هاي آن حضرت و واقعه غدير خم، به بررسي علت اختلاف مسلمانان در مسئله ولايت و خلافت و به تبع آن امور مختلف ديني مي پردازد. از نامه عمر به عمرو عاص می توان به علل اقتصادی کشور گشایی اعراب یا معنویت اسلام پی برد . ترجمه این نامه چنین است : از بنده خدا عمر ؛ امیر مومنان ؛ به عمرو عاص . سلام برتو ؛ ای عمرو ؛ به جان خودم سوگند که اگر من و همراهانم از گرسنگی بمیریم ؛ تو و همراهانت که سیر هستید هیچ نگران ما نمی شوید ؛ چرا غنیمت نمی فرستی ؟!! بداد برس ؛ بداد برس ؛ بداد برس. و عمرو عاص در پاسخ چنین نوشت : به بنده خدا امیر مومنان از بنده خدا عمرو عاص : و اما بعد ؛ لبیک لبیک ؛ کاروانی از خوار بار برایت فرستادم که آغازش نزد تو و پایانش نزد من است . ... وقتی غنائم ایران را نزد عمر آوردند ؛ بار ها را گشود و چشمانش به آنقدر گوهر و مروارید و زر و سیم افتاد که هرگز ندیده بود بگریه افتاد ؛ عبدالرحمن بن عوف به او گفت جای شکر است چرا گریه می کنی ؟ گفت آری ولی خداوند اینهمه ثروت را بمردمی نداد مگر آنکه دشمنی و کینه را میانشان افکنده باشد