نویسنده تلاش كرده است مختصري از تاريخ عمومي امام دوازدهم عليه السلام را اعم از شناخت امام ولايت امام غيبت امام ، نواب امام ، منتظرين امام ، ظهور امام ... را بقلم در آورد . ( من مات و لم يعرف امام زمانه ....) رابطه دقيق با غدير خم دارد كه آغاز امامت بوده ( بلغ ما انزل اليك ) چيز تازه و نوظهور نيست . اسامي ائمه از زمان پيغمبر اكرم (ص ) مطرح بوده ، مسئله مهدويت از عصر خودحضرت رسول (ص ) در جريان بوده و ماجبر از خصوصيات آن بياناتي از حضرت نقل ميكند ـ اينطور نيست كه از عصر صفويه ابلاغ شده باشد آيات و روايات بسياري درباره اثبات حضرت مهدي مي آورد و از تفاسير متعددي بهره مي گيرد وظيفه شيعه در عصر غيبت صغري به نواب خاص است ـ در عصر غيبت كبري بنواب عام با خصوصيت ويژه كه براي سرپرستي است بيان دارد ( امامن كان من الفقعهاء ..)غيبت حضرت داراي علل متعدديست از قبيل امتحان مردم ،تمييز و تمحيص خلق اله ، عدم بيعت حضرت با طواغيت ، شباهت بانبياء گذشته ، عدم صحت تقيه در عصر حضرت ، و عدم وجود ياور براي او نام اصلي امام را در عصر غيبت عنوان كردن بالااشكال است ـ قيام بالسيف نشانه قدرت ملكوتي و نظامي حضرت است ـ مسئله طول عمر در امروز حل شده ـ آنچه مهم است مسئله انتظار فرج است