... در کتاب موازنه بین ادیان چهارگانه توحیدی افزون بردردها و دغدغه هاي مشترك ميان اديان ، اديان تعاليم و آموزه هاي مشترك هم دارند، اخلاقيات مشترك ، و قلمرو هاي واحد اديان ، قادر خواهند بود كه زمينه گفتمان اديان و ديالوگ را فراهم سازد و در زدودن مفاسد اخلاقي از چهره جامعه ، رسيدگي به وضعيت مستمندان و استقرار عدالت در ميان ابناي بشر ، نقش آفرين باشند. • لذا معنويت در اديان ،نحوه مواجهه است با جهان هستي كه فراورده اش اين است كه حالت هاي نامطلوب فساد اجتماعي ، وجود توده هاي فقير اجتماعي و تضاد كشنده تاريخي ، هرگز از نظر اديان ، امر مطلوب و پذيرفته شده اي نبوده و نيست. عدالت ، احسان و محبت ، باتفاوتهاي جزئي، آموزه اصلي اديان آسماني است. • عدالت ،يعني بخشيدن حقوق جامعه به آنان و استيفاي حق خود از ديگران . • احسان ، يعني صرف نمودن از بخشي از حق خود ، جهت كمال ديگران . • محبت يعني كششي دروني براي تكامل بخشي به ديگران. در واقع اين آموزه ها ، آموزه هاي مشترك اخلاقي اديان اند كه قادر است بر همه افراد و آحاد جامعه اثر گذار باشند و زمينه تنش هاي تاريخي، اجتماعي را از بين ببرند. ... در اديان آسماني ، همچون يهود، مسيحيت و اسلام، نكات مشترك فراوان است ، چنانكه نكات نامأنوس و داراي افتراق ساختاري هم فراوان است. از جمله مواضع وفاق، اين اعتقاد است كه همه چيز در اين زندگي و دنياي مادي خلاصه نمي شود. اين امر، تعاليم اديان را به مرحله اي برده كه زندگي پس از مرگ هم وجود دارد و به طور كلي ، زندگي اين جهاني ، سازنده آن جهان است و بنابر اين ، جهان نظامي اخلاقي را انتظار دارد.