کشف الاسرار و عدة الابرار کتابی در تفسیر قرآن و بزرگترین و کهن ترین تفسیر عرفانی فارسی، نوشته ابوالفضل رشید الدین میبدی در دهه ۵۲۰ قمری است. در گذشته نویسنده این تفسیر که به عنوان اولین و مهمترین تفسیر عرفانی از قرآن شهرت دارد به درستی مشخص نبود. برخی آن را نوشته خواجه عبدالله انصاری و برخی دیگر از جمله محمد معین نیز آن را به سعدالدین تفتازانی نسبت می‌دادند. علم تفسير قرآن ؛ دانش روشن ساختن معاني و مفاهيم كلام الهي است . يعني معني يك آيه اگر ابهامي داشته باشد با آيه اي ديگر از قرآن روشن ميشود. شناختن هر اثر ادبي مستلزم خواندن و تعمق در خود اثر ايت نه فقط از طريق اوصافي كه درباره آن بيان مي شود . از اين رو تهيه گزيده هايي كه با شرح و توضيح ؛ جوانان را به آثار برجسته و دلپذير ادب فارسي بيشتر آشنا كند كاري است بس سودمند علت اینکه این تفسیر به «تفسیر خواجه عبدالله انصاری» معروف شده، آن است که مولف چنان که خود در مقدمه می گوید در تالیف این اثر بر تفسیر «خواجه انصاری» نظر داشته و آن را در اختصار و ایجاز به حد اعجاز دیده است و بر آن شده که آن را به شرح و بسط بیاراید. متاسفانه اصل تفسیر «خواجه عبدالله انصاری» از میان رفته است. مبنای تصحیح حاضر که به اهتمام «علی اصغر حکمت» صورت گرفته، نسخه عکسی موجود در کتابخانه «ینی جامع» در استانبول است. علاوه بر آن از دو نسخه دیگر از این اثر یعنی نسخه کتابخانه «توپ قاپوسرای» و نسخه ای از کابل که متعلق به محقق فقید افغانی، «خلیل الله خلیلی» بوده، برای مقابله و تطبیق استفاده شده است.