دیوان ملک الشعرا ریاضی یزدی

کتاب دیوان ملک الشعرا ریاضی یزدی اثر محمدعلی ریاضی یزدی - مهدی آصفی - حسین آهی

شاعر و نویسنده مشهور سيد محمد علي رياضي در مدايح و مناقب آل عصمت و در سرودن انواع شعر از قصيده و غزل استاد بوده است، اما بيشتر به مثنوى تمايل داشت است. در محافل ادبى و مذهبى به «شاعر آل‏الله» معروف بوده است. در سال‏هاى 1352 تا 1357 در جلسات انجمن ادبى گوهر شركت مى‏جست و اشعار خود را مى‏خواند كه بيشتر آنها را مجله‏ى «گوهر» به چاپ رسيده است. سيدمحمدعلي رياضي يزدي، متخل�'ص به رياضي در سال 1290 ش در يزد به دنيا آمد. پس از تحصيلات ابتدايي و علوم ديني در 17 سالگي به اصفهان رفت و پس از اتمام تحصيلات وارد دانشكده معقول و منقول شد و ليسانس گرفت. سيدمحمدعلي رياضي يزدي، شاعري توانا و خوش قريحه و دانشمندي فاضل بود و در سرودن انواع شعر از قصيده و غزل، استاد بوده است. وي از شاعراني بود كه به پيامبر اسلام(ص) و اهل‏بيت پيغمبر اخلاص زيادي داشت و در مدايح و مراثي ائمه اطهار، اشعار بسياري نظم كرد كه نمونه اشعار وي در نگين سخن آمده است. رياضي يزدي سرانجام در 29 اسفند 1362ش در هفتاد و دو سالگي در تهران در گذشت و در ابن بابويه در ري به خاك سپرده شد ...گيرم كه آفتاب جهان ذره پرور است اين بس مرا كه سايه ي مهر تو برسر است دولت به كام و محنت گردون حرام باد تا ساغرت بگردش و تامي به ساغر است اي دل چرا به غير خدا تكيه مي كني؟ اميد ما و لطف خدا از كه كمتر است؟ بهر دو نان خجالت دونان چه مي كشي؟ اي دل صبور باش كه روزي مقد�'ر است خاطر ز گفتگوي مكر�'ر شود ملول الا�' حديث دوست كه قند مكر�'ر است ... فرخنده نامه اي كه موش�'ح به نام اوست زيبنده آن صحيفه كه او زيب دفتر است نامي كه با خدا و پيمبر ز فرط قدس زيب اذان و زينت محراب و منبر است پشت فلك خميده كه با ماه و آفتاب در حال سجده روي به درگاه حيدر است