درباره کتاب انسان و سمبولهایش نوشته کارل گوستاو یونگ
این کتاب در سال ۱۹۶۴ چاپ شد همان طور که میدانید یونگ از بهترین روانکاو های قرن بیستم بود و یک افق جدید از جهان ناخود آگاه را به انسانها نشان میدهد.
این کتاب آخرین کتاب یونگ بود و به دلیل خوابی که دیده بود تصمیم به نوشتن این کتاب گرفت در خواب مشاهده کرد که به جای یک تعداد ویژه همه مردم کتاب های وی را میپسندند و به خوبی متوجه میشوند و به همین علت این کتاب را برای قشر متوسط نوشت.و به طور کامل ناخوداگاه را تشریح میکند که زبان ناخودآگاه سمبول هایی است که انسان در خواب مشاهده میکند.
یونگ عقیده داشت که رویای انسان قادر است یک سری اطلاعات را از ناخودآگاه بگیرد و به و در اختیار انسان بگذارد و فهم قوی داشتن زندگی را آسان تر میکند.فروید روان شناس معروف از نخستین کسانی بود که قدم در راه تشریح ناخودآگاه گذاشت نظریه او این بود که امر خوابیدن انسان نمیتواند اتفاقی باشد و با بخش خودآگاه ذهن ما مرتبط است.
یونگ نوشتن این کتاب را منوط به دو موضوع میدانست اول اینکه نوشتن کتاب با همکاری تعدادی از کسانی که با او هم عقیده بودند انجام شود و دوم اینکه اگر مشکلی پیش آمد و مشکلات مرتبط با چاپ کتاب را شخصی به نام فریمن حل کند.یونگ و افرادی که در نوشتن کتاب با وی همکاری کردند اثر سمبول ها را بر روان انسان بررسی میکنند یونگ معتقد است که همه ی افراد معتقد به هر دینی که باشند در زمینه ناخودآگاه با هم اشتراک دارند و از نماد های یکسان استفاده میکنند.
یونگ و افرادی به روان شناسی تحلیلی اعتقاد دارند معتقدند که که روان بشر به شکل ناخودآگاه با الگوهای قدیمی ترکیب شده است و به کمک این الگوهای قدیمی میشود اختلالات روانی را معالجه کرد.قسمت هایی از کتاب(من در گذشته موضوعی را که هراس از چیزهای جدید نام گذاری شده است را توضیح داده ام یک هراس خرافی گونه از موارد جدید در افراد در برابر موضوعات شناخته نشده است.
این موضوع به سهولت در واکنش نشان دادن هر شخصی در هنگام رودررویی با رویای خود هنگامی که مجبور میشود به یک واقعیت شگفت انگیز اعتراف کند دید.هنگام تشریح رویاهای انسان به ۲ موضوع باید توجه کرد(۱.رویا را باید مثل یک واقعیت به حساب آورد که هیچ کس نمیتواند در مورد آن تصور بنماید اما در هر حالتی معنا دارد.۲.رویا نیز نمونه ای از ناخودآگاه است).